Word wie je bent
Vraag jezelf af of je bereid bent om datgene op te geven wat je ziek maakt. Pas dan kies je voor de weg naar genezing.
De weg van verbinden met jezelf is een intens proces. Het kan uiterst confronterend zijn en kan je rauwe inzichten geven, inzichten die pas tot je komen als je er klaar voor bent en inzichten die je wellicht ten diepste al weet maar nog niet eerder durfde te erkennen. De periode van het 'er tegenaan hikken', kan een uitputtende periode zijn. Een soort grijs verloren gebied tussen het niet meer kunnen ontkennen maar ook bang zijn voor het mogelijke overweldigende effect van het aankijken van je diepe stukken. Dit kan zelfs jaren voortslepen.
Het kan namelijk zijn dat je erachter komt dat je al die tijd in een soort leugen hebt geleefd. Dat je volgens normen en beperkte overtuigingen hebt geleefd die diep van binnen helemaal niet bij jouw innerlijke levensvisie passen. Dat is immens groot om je te realiseren. Want als je het eenmaal inziet, kun je het niet meer terugdraaien en op dezelfde voet verder leven. En dan heb je dingen te veranderen.
Het kan zijn dat je erachter komt dat je relatie destructief voor jouw ontwikkeling is of gestoeld is op waarden die je omgeving belangrijk vond maar jouzelf ten diepste niet vervullen. Je kunt erachter komen dat je baan totaal niet bij je past, of dat je op andere vlakken jezelf eigenlijk hebt bedrogen of verloochent. Dat je bij bepaalde dingen realiseert, doe ik dit eigenlijk wel echt omdat ik het zelf vanuit mijn diepste wezen wil? Of ben ik aan het pleasen naar de maatschappij, ouders, verwachtingen van anderen etc.
Als alles kon en als je het zelf voor het zeggen had, wat zou je dan ten diepste willen? En wat houd je tegen om daarvoor te gaan?
Verbinding maken met jezelf, met jouw kern, het diepe rustpunt in jezelf, het oog in de storm, laat jou herinneren wat er in die diepte te vinden is. Wat de dingen zijn die jouw ziel kunnen voeden. Voeding in de breedste zin van het woord, als in alles wat je tot je neemt. Visueel, auditief, oraal, via reuk, via tast, de mensen met wie je omgaat, álles. Wees je bewust en neem bewust tot je. Wat wil je wel en wat wil je niet toelaten? Wat wil je loslaten en wat is juist welkom?
Als je in een leugen leeft en je herinnert je steeds meer je ware kern, dan heb je wellicht bepaalde keuzes te maken. Dat gaat uiteraard gepaard met afscheid en verlies. Weliswaar verlies van dingen die jou niet voeden, maar alsnog kan het voelen alsof er delen van je afsterven waar je je aan hebt gehecht en waar je een (schijn)veiligheid aan hebt toegediend. Soms lijkt alles daardoor eerst erger te worden voordat het beter wordt. Het is de weg van een lange adem, maar wel de meest vruchtbare en duurzame weg voor een waarachtig leven.